نپرس - صادق

دیگه از من نپرس

پس چرا أ من میپرسی ؟ ها ؟

حرف نزدم امیدتو نکشتم

هیــــس ، ساکت فرو نکن أ پشتم

نه نمیشه تو که مثِ اونا نیسی

صاف نرو رو به روی اشاره انگشتم

فدای سرت اگه برگا میریزه

گُلم این فصله دست ما نی که

هرچی که داری آرزوی بقیه ـَس

گر چه که واسه ما سهمه کوچیکه

وقتی چشمام خاکستری دید

فهمیدم مرامم وابستگی نی

فهمیدم عزیزامو دوست دارم

فهمیدم به جز این خاک بِستری نی

بر باد رفته هر روز هفته

این روزا این حسم از تووم رفته

چندتایی دل و گرم کردم اما

این زمستون هر روز برف اه

همون شهر شلوغ

هـــــــــــی

امروز توو من ساکته ، زمان محو عبور حیف

اما با من ثابته ، بازم صاعقه

دل آسمونو کَند ، بوی خاک و نم

اینم جالبه ، ساعت هفت صبح

تُف

کار ما ها دیگه أ پنج گذشت

منو بشناس از سر گذشت

گذشتم من از سره گذشت

یه وجب دو وجب آب

فرقی نداره از سر گذشت

یه نفر کیش ، هممون مات

حرف من اینه از سر تا تهش

نپرس - صادق