من را به تو این نذر و دعاهـا نرساندند

تا بوده همین بوده نگاهی به نگاهی

می افتد و می سوزد دل در تب آهی

من را به تو این نذر و دعاهـا نرساندند

ای کاش مـهیـا بشود گاه گناهی

من لالـم و ایـن حجـم ورم کرده دهان نیست

زخمـی است که وا می شود از عشق تو گاهی

دو بافـه کن و بر دو سر شانه بیاویز

مـن باشم و تردید بر آغاز دوراهی

بر زلزلـه جـامـانده کسی خرده نگیرد

می ترسد از دیدن هر سقـف و پناهـی

لبخند بزن سرخ لب من که منوط است

زیبـایـی هر تنگ به رقصیـدن ماهی

برچسب‌ها: حامد عسکری, تا بوده همین بوده, دل در تب, من را به تو این نذر و دعاها نرساندند, زخمی پالتون...